เส้นแบ่งระหว่างผู้ดื่มในระดับพอเหมาะหรือเพื่อเข้าสังคมกับผู้ที่มีภาวะติดสุราเป็นอย่างไร? ปริมาณแอลกอฮอล์เท่าใดจึงถือว่ามากเกินไป? มีทฤษฎีบางแนวคิดที่เสนอว่า ภาวะติดสุราอาจไม่เกี่ยวข้องโดยตรงกับปริมาณการดื่ม นักจิตเวชชั้นนำรายหนึ่งกล่าวว่า "บางคนที่ดื่มเพียงเล็กน้อยก็สามารถเกิดการเสพติดได้ ขณะที่บางคนดื่มในปริมาณมากกลับไม่เกิดภาวะดังกล่าว"
เกณฑ์หลัก 2 ประการในการวินิจฉัยภาวะติดสุรา ได้แก่ ภาวะดื่มดื้อยา (Tolerance) และอาการถอนสุรา (Withdrawal) ภาวะดื่มดื้อยา หมายถึง ผู้ที่ต้องการปริมาณแอลกอฮอล์เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เพื่อให้ได้ผลเท่าเดิม ส่วนอาการถอนสุราเป็นทั้งทางร่างกายและจิตใจ ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อหยุดดื่มแอลกอฮอล์ อาการทางร่างกายได้แก่ ปวดศีรษะ เวียนศีรษะ คลื่นไส้ เหงื่อออก และอัตราการเต้นของหัวใจเร็วขึ้น ขณะที่อาการทางจิตใจได้แก่ ความวิตกกังวล ความหงุดหงิด อ่อนเพลีย นอนไม่หลับ และความจำหรือสมาธิลดลง
นักวิทยาศาสตร์ทั่วโลกยังคงถกเถียงกันอยู่ว่า ปริมาณแอลกอฮอล์ที่ปลอดภัยคือเท่าใด โดยทั่วไปแอลกอฮอล์เองอาจไม่ได้เป็นสาเหตุการเสียชีวิตโดยตรง แต่ผู้ที่ดื่มหนักหรือผู้ที่ติดสุรามีความเสี่ยงสูงต่อการเกิดโรคที่เกี่ยวข้องกับแอลกอฮอล์อย่างรุนแรง ที่น่ากังวลคือ แม้จะมีความเสี่ยงต่อสุขภาพที่ชัดเจน แต่การบริโภคแอลกอฮอล์ทั่วโลกกลับถูกคาดการณ์ว่าจะเพิ่มขึ้นในทศวรรษหน้า
เส้นแบ่งระหว่างผู้ดื่มในระดับพอเหมาะหรือเพื่อเข้าสังคมกับผู้ที่มีภาวะติดสุราเป็นอย่างไร? ปริมาณแอลกอฮอล์เท่าใดจึงถือว่ามากเกินไป? มีทฤษฎีบางแนวคิดที่เสนอว่า ภาวะติดสุราอาจไม่เกี่ยวข้องโดยตรงกับปริมาณการดื่ม นักจิตเวชชั้นนำรายหนึ่งกล่าวว่า "บางคนที่ดื่มเพียงเล็กน้อยก็สามารถเกิดการเสพติดได้ ขณะที่บางคนดื่มในปริมาณมากกลับไม่เกิดภาวะดังกล่าว"
ในทางจิตวิทยา ภาวะพึ่งพาแอลกอฮอล์อาจส่งผลให้การทำงานด้อยประสิทธิภาพ เกิดอาการประสาทหลอน มีพฤติกรรมก้าวร้าว และสูญเสียการควบคุมตนเอง ซึ่งอาจนำไปสู่ปัญหาความสัมพันธ์ การหย่าร้าง และภาวะหนี้สินได้ การบำบัดผู้ที่มีปัญหาการใช้แอลกอฮอล์สามารถทำได้ทั้งแบบผู้ป่วยใน (inpatient) และผู้ป่วยนอก (outpatient) ขึ้นอยู่กับความรุนแรง โดยทั่วไปเริ่มจากการลดปริมาณการดื่มแอลกอฮอล์ ควบคู่ไปกับการรักษาภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้อง และการจัดการกับอาการถอนสุรา
สำหรับผู้ที่ติดสุราและต้องการเลิกอย่างจริงจัง สิ่งสำคัญที่สุดคือการมีความมุ่งมั่นที่จะเปลี่ยนแปลง เช่นเดียวกับโรคทางจิตวิทยาอื่น ๆ ผู้ป่วยจำนวนมากอาจไม่ตระหนักหรือไม่ยอมรับว่าตนเองกำลังป่วย และไม่ต้องการขอความช่วยเหลือทางการแพทย์ อย่างไรก็ตาม การเริ่มต้นลดการดื่มเองที่บ้านถือเป็นก้าวแรกในการรักษา หากวิธีนี้ไม่ได้ผล อาจบ่งชี้ว่ามีภาวะติดสุราที่รุนแรง และจำเป็นต้องไปพบแพทย์เพื่อรับการรักษาจากผู้เชี่ยวชาญโดยทันที
