ประวัติบริษัท

บริษัท แปซิฟิค ครอส อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด มีความเชี่ยวชาญด้านการประกันสุขภาพในเอเชียมายาวนานกว่า 45 ปี เป็นเจ้าของบริษัทประกันสุขภาพที่มีชื่อเสียงหลายแห่งทั้งในอดีตและปัจจุบัน (บริษัท Blue Cross Insurance Incorporation ในฟิลิปปินส์, Blue Cross ประเทศไทย และฮ่องกง) บริษัท แปซิฟิค ครอส เฮลธ์ อินชัวรันส์ จำกัด (มหาชน) เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มแปซิฟิค ครอส ผู้เชี่ยวชาญด้านประกันการเดินทางและประกันสุขภาพชั้นนำในเอเชีย พ.ศ. 2523 บริษัทได้รับใบอนุญาตครั้งแรก ในฐานะการสนับสนุนครั้งแรกของเราในตลาดประกันสุขภาพของไทย เราได้ก่อตั้ง Blue Cross Thailand และบริษัทถูกซื้อกิจการโดย Bupa ในปี 1996 บริษัทได้กลับมาที่ประเทศไทยอีกครั้งในปี 2001 ภายใต้ชื่อบริษัท Med-Sure Services Co., Ltd. ก่อตั้งความร่วมมือกับบริษัท นำเส็งประกันภัย จำกัด (มหาชน) เพื่อบริหารจัดการการดำเนินงานด้านประกันสุขภาพและประกันการเดินทาง ระหว่างปี พ.ศ. 2548 – 2557 บริษัทได้ร่วมเป็นพันธมิตรกับบริษัท แอลเอ็มจี ประกันภัย จำกัด (มหาชน) ดำเนินธุรกิจประกันสุขภาพภายใต้โครงการ “LMG Pacific Healthcare” เป็นเวลา 10 ปี ในปี 2556 บริษัทได้รับการสนับสนุนจากสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย (คปภ.) บริษัทได้เข้าซื้อกิจการบริษัทประกันสุขภาพจดทะเบียนในชื่อ “บริษัท บริรักษ์ประกันภัย จำกัด (มหาชน)” และปรับโครงสร้างทุนจดทะเบียน 2 ล้านเหรียญสหรัฐ บริษัทได้เปลี่ยนชื่อเป็น “บริษัท แปซิฟิคครอส เฮลท์ อินชัวรันส์ จำกัด (มหาชน)” อย่างเป็นทางการเมื่อเดือนกันยายน 2557 โดยเริ่มเติบโตอย่างต่อเนื่องอย่างรวดเร็วและมั่นคง ภายในสิ้นปี 2561 บริษัทมีทุนจดทะเบียน 500 ล้านบาท

“ให้คำแนะนำและคำปรึกษาแก่ลูกค้าในเรื่องสุขภาพ อุบัติเหตุส่วนบุคคล และประกันภัยการเดินทาง สะดวก เข้าถึงและเข้าใจง่าย ให้ลูกค้ามีอำนาจในการตัดสินใจ โต้ตอบกับบริษัทได้ตามเงื่อนไข”

‍

การบริหารความเสี่ยง: คณะกรรมการบริษัทมอบหมายให้คณะกรรมการบริหารความเสี่ยงทำหน้าที่บริหารนโยบายการบริหารความเสี่ยงและให้หน่วยงานใช้เป็นแนวทางและกลยุทธ์ในการบริหารความเสี่ยงและรายงานต่อผู้บริหารของบริษัทอย่างต่อเนื่อง บริษัทได้นำกรอบการบริหารความเสี่ยง “Three Lines of Defense” ซึ่งแบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม

แนวป้องกันแรก หมายถึง หน่วยธุรกิจที่มีความเสี่ยง รับผิดชอบในการระบุและจัดการความเสี่ยงโดยตรง (การออกแบบและการดำเนินการควบคุม) หน่วยธุรกิจเหล่านี้จะต้องจัดลำดับความสำคัญของการบริหารความเสี่ยงเป็นองค์ประกอบสำคัญในการดำเนินธุรกิจ

แนวป้องกันที่สอง หมายถึงหน่วยงานกำกับดูแลการปฏิบัติตามกฎระเบียบ ซึ่งรับผิดชอบในการติดตามการออกแบบและการดำเนินการควบคุมในความรับผิดชอบระดับแรกอย่างต่อเนื่อง รวมถึงข้อเสนอแนะและอำนวยความสะดวกในกิจกรรมการบริหารความเสี่ยง ส่วนใหญ่เป็นฟังก์ชันการจัดการที่อาจมีความเป็นกลางในระดับหนึ่ง แต่ไม่เป็นอิสระอย่างสมบูรณ์จากความรับผิดชอบระดับแรก

แนวป้องกันที่สาม หมายถึง ความรับผิดชอบในการตรวจสอบภายในมีความเป็นอิสระจากการบริหารความเสี่ยง กระบวนการบริหารความเสี่ยงที่สำคัญของบริษัทคือ 1) ระบุปัจจัยเสี่ยงที่อาจส่งผลกระทบต่อการดำเนินงานของบริษัทอย่างมีนัยสำคัญ 2) กระบวนการประเมินความเสี่ยงและติดตามความเสี่ยงให้อยู่ในระดับที่ยอมรับได้ และ 3) การรายงานความเสี่ยงและประเด็นประเภทต่างๆ ดังนี้

การจัดการสินทรัพย์และหนี้สิน (ALM) คือการจัดการสินทรัพย์และหนี้สินในงบการเงิน รวมถึงความมุ่งมั่นที่จะได้รับผลตอบแทนและความเสี่ยงในระดับที่ยอมรับได้ ความเสี่ยงที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ ความเสี่ยงที่เกิดจากการบริหารสภาพคล่อง อัตราดอกเบี้ย และความเสี่ยงจากข้อผิดพลาดด้านราคา ความเสี่ยงจากการประมาณการหนี้สินค่าสินไหมทดแทนที่ไม่ถูกต้อง เช่น เมื่อบริษัทต้องชำระหนี้และภาระผูกพันแต่ไม่สามารถเปลี่ยนสินทรัพย์ที่เป็นเงินสดได้ทันเวลา หรือไม่สามารถหาแหล่งเงินทุนได้ หรือไม่สามารถหาแหล่งเงินทุนได้ แต่ต้นทุนทางการเงินสูงเกินไป ซึ่งจะส่งผลต่อรายได้และเงินทุนและความน่าเชื่อถือของบริษัท หนี้สินตามนโยบายถือเป็นสิ่งสำคัญสำหรับบริษัทในการตัดสินใจลงทุนทั้งในแง่ของเวลาในการลงทุนและความเสี่ยงจากอัตราดอกเบี้ย

• ราคาบัญชีหมายถึงสินทรัพย์และหนี้สินที่วัดมูลค่าตามมาตรฐานการรายงานทางการเงิน

หนี้สินจากสัญญาประกันภัยประกอบด้วย

‍1. เงินสำรองพรีเมี่ยมที่ยังไม่ถือเป็นรายได้บริษัทคำนวณสำรองเบี้ยประกันภัยที่ไม่นับเป็นรายได้ตามประกาศสำนักงาน คปภ. เรื่อง หลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขในการจัดสรรสำรองเบี้ยประกันภัยที่ไม่นับเป็นรายได้ เงินสำรองค่าสินไหมทดแทน และเงินสำรองอื่นของบริษัทประกันวินาศภัย โดยคำนวณตามวิธี 1/365 ระบบ

1. วิธี Chain Ladder (CL) สำหรับข้อมูลการเรียกร้องและการเรียกร้องที่เกิดขึ้น
2. วิธี Bornhuetter-Ferguson (BF) สำหรับข้อมูลการเรียกร้องและการเกิดขึ้นของการเรียกร้อง

บริษัทมีนโยบายการลงทุนในปี 2560 โดยมีวัตถุประสงค์ "เพื่อเน้นความมั่นคงของเงินต้นและมูลค่าผลตอบแทนการลงทุน" ซึ่งกำหนดสัดส่วนการลงทุนแต่ละประเภทให้เหมาะสมกับสภาวะตลาดทุนในขณะนั้น พิจารณาความสอดคล้องของการลงทุนแต่ละประเภทกับการบริหารความเสี่ยงซึ่งจะต้องได้รับอนุมัติจากคณะกรรมการการลงทุนแล้วจึงนำเสนอต่อกรรมการผู้จัดการเพื่ออนุมัติก่อนดำเนินการทุกครั้ง กลยุทธ์และการจัดสรรจะต้องขึ้นอยู่กับสถานการณ์ปัจจุบันของบริษัทเพื่อคำนึงถึงสภาพคล่องเป็นอันดับแรก รวมถึงข้อจำกัดในการลงทุนด้วย ผู้ลงทุนจะต้องติดตามความเคลื่อนไหวทางเศรษฐกิจและวิเคราะห์ข้อมูลจากสถาบันการเงินและศูนย์วิจัยของบริษัทที่เชื่อถือได้หลายแห่งอย่างสม่ำเสมอ นอกจากการวางแผนการลงทุนแล้ว แผนการลงทุนยังมีความยืดหยุ่นเพิ่มขึ้นหากตลาดเงินหรือตลาดทุนมีความผันผวน

‍

บริษัทได้ลงทุนในสินทรัพย์ในรูปเงินสด เงินฝากสถาบันการเงิน โรงรับฝากเงิน และใบรับฝากเงินที่สามารถซื้อขายได้ประเมินตามจำนวนเงินที่มีอยู่

กับสถาบันการเงินและใบฝากเงินประเมินตามจำนวนเงินที่ฝากและใบฝากเงินประเมินตามราคาต้นทุน

มูลค่าทางบัญชีหมายถึงสินทรัพย์และหนี้สินที่ประเมินโดยมาตรฐานการรายงานทางการเงิน

การประเมินราคา หมายถึง สินทรัพย์และหนี้สินที่ประเมินตามประกาศคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง การประเมินมูลค่าสินทรัพย์และหนี้สินของบริษัทประกันภัย โดยมีวัตถุประสงค์หลักเพื่อกำกับดูแลความมั่นคงทางการเงินของบริษัทประกันภัย และเพื่อให้มั่นใจว่าบริษัทจะสามารถครอบคลุมผลประโยชน์ประกันภัยของผู้เอาประกันภัยได้ครบถ้วน

บริษัทต้องเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงของสภาวะเศรษฐกิจและการดำเนินธุรกิจ ซึ่งอาจส่งผลเสียต่อโปรไฟล์ความเสี่ยงโดยรวมของบริษัทได้ การเปลี่ยนแปลงอาจเกิดขึ้นได้จากปัจจัยทั้งภายในและภายนอก รวมถึงสภาวะเศรษฐกิจและอุตสาหกรรม กฎหมาย ข้อบังคับ และการเปลี่ยนแปลงการดำเนินงานของบริษัท ดังนั้น บริษัทจึงจำเป็นต้องกำหนดนโยบาย การดำเนินงาน และการควบคุมที่เหมาะสมเพื่อจัดการความเสี่ยงที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินงานของบริษัท การสร้างการควบคุมภายในที่มีประสิทธิภาพภายใต้สภาพแวดล้อมการควบคุมที่แข็งแกร่งถือเป็นองค์ประกอบสำคัญของการกำกับดูแลที่ดี ภาระผูกพันประการหนึ่งของบริษัทที่มีต่อผู้ถือหุ้น ผู้ถือกรมธรรม์ เจ้าหนี้ และหน่วยงานกำกับดูแลคือการสร้างความเชื่อมั่นให้กับบุคคลดังกล่าว บริษัทมีระบบการควบคุมภายในที่ดีและความเสี่ยงที่สำคัญได้รับการจัดการด้วยความเอาใจใส่และความระมัดระวัง

การควบคุมภายในหมายถึงนโยบายและกระบวนการที่ได้รับการออกแบบและปฏิบัติเพื่อสร้างความเชื่อมั่นว่าบริษัทจะบรรลุวัตถุประสงค์ต่อไปนี้

การดำเนินธุรกิจของบริษัทแบ่งออกเป็น 2 ส่วน

บริษัทประกันภัยสามารถนำเงินสดไปลงทุนหรือหารายได้อีกทางหนึ่งได้ โดยการลงทุนจะต้องสอดคล้องกับระดับความเสี่ยงที่ยอมรับได้และสภาพคล่องของพอร์ตการลงทุน

เงินสดที่บริษัทต้องใช้ในอนาคตอย่างเพียงพอ โดยบริษัทต้องปฏิบัติตามประเภท สัดส่วน และเงื่อนไขตามกฎหมายว่าด้วยการลงทุนตามประกาศคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง การลงทุนในกิจการอื่นของบริษัทประกันภัย พ.ศ. 2556 อย่างเคร่งครัด ได้แก่ สินเชื่อ การลงทุนในหลักทรัพย์ ตั๋วเงิน พันธบัตร หุ้นสามัญ หุ้นกู้ รวมถึงเงินฝากกับธนาคาร

การควบคุมดูแลและการบริหารจัดการ

การกำกับดูแลและนโยบายควบคุมภายใน

จรรยาบรรณในการดำเนินธุรกิจ และค่านิยมขององค์กรที่ยึดมั่นในการดำเนินงานอย่างมีธรรมาภิบาลและมีระบบควบคุมภายในที่มีประสิทธิภาพ คือรากฐานสำคัญของการดำเนินงานที่ดี ทั้งนี้ หนึ่งในพันธกิจของบริษัทต่อผู้ถือหุ้น ผู้เอาประกันภัย เจ้าหนี้ และหน่วยงานกำกับดูแล คือการสร้างความเชื่อมั่นว่าบริษัทมีระบบควบคุมภายในที่มั่นคง และสามารถบริหารจัดการความเสี่ยงที่มีนัยสำคัญได้อย่างรอบคอบ

จรรยาบรรณในการดำเนินธุรกิจ

• มาตรฐานทางธุรกิจ: บริษัทดำเนินธุรกิจด้วยความซื่อสัตย์และยึดมั่นในหลักจริยธรรม ให้ความเคารพในสิทธิมนุษยชนและผลประโยชน์ของพนักงาน ตลอดจนเคารพในผลประโยชน์ของคู่ค้าทางธุรกิจ
• ความรับผิดชอบต่อผู้ถือหุ้น: บริษัทดำเนินธุรกิจด้วยความโปร่งใสและซื่อสัตย์ ให้ความเคารพในสิทธิมนุษยชนและผลประโยชน์ของพนักงาน ตลอดจนเคารพในสิทธิ์และผลประโยชน์ของพันธมิตรทางธุรกิจ
• ความสัมพันธ์กับพันธมิตรทางธุรกิจ: บริษัทมุ่งสร้างความสัมพันธ์ที่ส่งเสริมประโยชน์ร่วมกันระหว่างลูกค้าและผู้มีส่วนเกี่ยวข้องอื่น ๆ ที่บริษัทคาดว่าจะดำเนินธุรกิจร่วมกัน และพันธมิตรทางธุรกิจควรยึดมั่นในจรรยาบรรณเดียวกันกับบริษัท
• ความรับผิดชอบต่อพนักงาน: พนักงานคือทรัพยากรที่มีคุณค่ามากที่สุดและเป็นหัวใจแห่งความสำเร็จขององค์กร บริษัทจึงมีหน้าที่ดูแลสภาพแวดล้อมในการทำงานให้ปลอดภัยทั้งต่อชีวิตและทรัพย์สินของพนักงาน รวมถึงปฏิบัติตามกฎหมายแรงงานอย่างเคร่งครัด
• ความรับผิดชอบต่อลูกค้า: บริษัทตระหนักถึงความไว้วางใจของลูกค้าที่เลือกใช้บริการกับเรา เราจึงมุ่งมั่นพัฒนาผลิตภัณฑ์และบริการที่มีคุณภาพ และแสวงหาโอกาสในการปรับปรุงประสิทธิภาพอย่างต่อเนื่อง
• การแข่งขันทางการตลาด: บริษัทเชื่อมั่นในหลักการแข่งขันที่เป็นธรรม และสนับสนุนการพัฒนากฎหมายที่ส่งเสริมการแข่งขันทางการค้าอย่างเหมาะสม พนักงานของบริษัททุกคนต้องดำเนินธุรกิจภายใต้กฎระเบียบอย่างโปร่งใสและยุติธรรม
• ความซื่อสัตย์สุจริต: บริษัทจะไม่ให้หรือรับสินบนไม่ว่าทางตรงหรือทางอ้อม รวมถึงผลประโยชน์ใด ๆ อันเกิดจากการกระทำที่ผิดจริยธรรมทางธุรกิจ พนักงานต้องไม่เสนอหรือรับของขวัญหรือเงินที่อาจตีความได้ว่าเป็นสินบน และต้องปฏิเสธพร้อมรายงานต่อฝ่ายบริหารทันทีหากพบการกระทำดังกล่าว
• ผลประโยชน์ทับซ้อน: พนักงานต้องหลีกเลี่ยงกิจกรรมทางธุรกิจหรือผลประโยชน์ส่วนตนที่ขัดแย้งกับหน้าที่ในบริษัท และต้องไม่แสวงหาผลประโยชน์ให้ตนเองหรือผู้อื่นโดยอาศัยตำแหน่งหน้าที่ในทางที่ไม่เหมาะสม

ค่านิยมหลักขององค์กร

• มุ่งเน้นลูกค้าเป็นศูนย์กลาง
  สร้างวัฒนธรรมองค์กรที่พร้อมตอบสนองความต้องการและแก้ไขปัญหาให้กับลูกค้าอย่างรวดเร็ว ด้วยคุณภาพที่ยั่งยืนในระยะยาว พร้อมมุ่งมั่นเกินความคาดหวังของลูกค้า ซึ่งเป็นผู้สร้างโอกาสทางธุรกิจให้กับเรา
• มุ่งเน้นประสิทธิผล
  สนับสนุนการทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ โดยให้ความสำคัญกับผลลัพธ์ปลายทางผ่านตัวชี้วัดที่ชัดเจน เพื่อให้บรรลุเป้าหมายทั้งในระดับบุคคล ทีมงาน และองค์กรอย่างเป็นรูปธรรม
• การพัฒนาอย่างต่อเนื่อง
  การพัฒนาอย่างต่อเนื่องเพื่อเสริมสร้างประสิทธิภาพการทำงานถือเป็นสิ่งสำคัญในสภาพแวดล้อมที่มีการแข่งขันสูงในปัจจุบัน การปรับปรุงกระบวนการทำงานและการสร้างสรรค์งานใหม่อย่างต่อเนื่องจะนำมาซึ่งคุณภาพในระดับใหม่ ซึ่งสะท้อนถึงการตอบรับที่ดีจากลูกค้า และต้องอาศัยการพัฒนาอย่างต่อเนื่องในทุกระดับขององค์กร
• ความเป็นมืออาชีพ
  การเป็นมืออาชีพต้องอาศัยจริยธรรม ความรู้ ความเข้าใจ และการพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่อง พร้อมด้วยความรับผิดชอบต่อตนเอง องค์กร สังคม และประเทศชาติ
• การทำงานเป็นทีม
  การทำงานเป็นทีมคือหัวใจของการบริหารจัดการที่มีประสิทธิภาพ ทีมที่ดีคือกลุ่มบุคคลที่ร่วมมือกันเพื่อบรรลุเป้าหมายอย่างมีพลัง การทำงานเป็นทีมไม่ใช่แค่การรวมกลุ่ม แต่คือการมีผู้นำที่เข้มแข็งและสมาชิกที่ขับเคลื่อนด้วยจิตวิญญาณแห่งความร่วมมือ ทุกฝ่ายต้องมีความตั้งใจ ความคิดสร้างสรรค์ และความร่วมแรงร่วมใจอย่างแท้จริง

• ความซื่อสัตย์สุจริต
  ความซื่อสัตย์เป็นคุณธรรมพื้นฐานของทุกสังคม ความซื่อสัตย์ต่อตนเอง ครอบครัว หน้าที่การงาน และประเทศชาติ นำมาซึ่งความสำเร็จในชีวิต ความซื่อสัตย์ในที่ทำงานสะท้อนถึงบุคลิกและภาพลักษณ์ของบุคคลที่ผู้อื่นรับรู้ อีกทั้งยังส่งผลระยะยาวต่อองค์กรและหน่วยงานที่เราสังกัด

ผลการดำเนินงาน

การบริหารจัดการความเสี่ยงขององค์กร : ERM

การบริหารความเสี่ยง:คณะกรรมการบริษัทได้มอบหมายให้คณะกรรมการบริหารความเสี่ยงทำหน้าที่กำหนดนโยบายการบริหารความเสี่ยง และนำไปใช้เป็นแนวทางและกลยุทธ์ในการบริหารความเสี่ยงของหน่วยงานต่าง ๆ พร้อมรายงานผลต่อผู้บริหารระดับสูงอย่างต่อเนื่อง บริษัทได้นำกรอบการบริหารความเสี่ยงแบบ “สามแนวป้องกัน” (Three Lines of Defense) มาใช้ในการบริหารจัดการความเสี่ยง แบ่งออกเป็น 3 กลุ่มหลัก ดังนี้:

แนวป้องกันแนวแรก: หน่วยงานที่รับความเสี่ยงโดยตรง มีหน้าที่ระบุและจัดการความเสี่ยงในกระบวนการดำเนินงาน (การออกแบบและนำระบบควบคุมไปใช้) โดยหน่วยงานเหล่านี้ต้องบูรณาการการบริหารความเสี่ยงเป็นส่วนสำคัญของการปฏิบัติงาน

แนวป้องกันแนวที่สอง: หน่วยงานกำกับดูแลและตรวจสอบภายใน (Regulatory Compliance Unit) ทำหน้าที่ติดตามความต่อเนื่องของการออกแบบและการนำระบบควบคุมจากแนวแรกไปใช้ รวมถึงให้คำแนะนำและสนับสนุนกิจกรรมด้านการบริหารความเสี่ยง หน่วยงานเหล่านี้โดยมากเป็นหน่วยงานในสายบริหารที่มีระดับความเป็นกลางพอสมควร แต่ไม่ได้เป็นอิสระโดยสิ้นเชิงจากแนวป้องกันแนวแรก

แนวป้องกันแนวที่สาม:  หมายถึงหน้าที่ของหน่วยตรวจสอบภายใน ซึ่งมีความเป็นอิสระจากการบริหารจัดการความเสี่ยง

กระบวนการบริหารความเสี่ยงที่สำคัญของบริษัท ประกอบด้วย:1) การระบุปัจจัยเสี่ยงที่อาจส่งผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อการดำเนินธุรกิจของบริษัท 2) การประเมินและติดตามความเสี่ยงให้อยู่ในระดับที่ยอมรับได้ และ 3) การรายงานความเสี่ยงและประเด็นที่เกี่ยวข้อง ซึ่งครอบคลุมดังนี้:

1. ความเสี่ยงเชิงกลยุทธ์
   หมายถึงความเสี่ยงที่เกิดจากการวางแผนกลยุทธ์ที่ไม่เหมาะสมหรือไม่สอดคล้องกับปัจจัยภายในและสภาพแวดล้อมภายนอก ส่งผลให้ไม่สามารถบรรลุวิสัยทัศน์และพันธกิจขององค์กร
2. ความเสี่ยงด้านการดำเนินงาน
   หมายถึงความเสี่ยงที่อาจก่อให้เกิดความเสียหาย โดยมีสาเหตุจากความล้มเหลว ความไม่เพียงพอ หรือความไม่เหมาะสมของกระบวนการภายใน บุคลากร ระบบงาน หรือปัจจัยภายนอก ซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อการดำเนินงาน ฐานะการเงิน ชื่อเสียง และความน่าเชื่อถือของบริษัท รวมถึงการขาดการกำกับดูแลหรือหลักธรรมาภิบาลที่ดีภายในองค์กร
   • บริษัทได้กำหนดนโยบาย แผนงาน และกรอบการบริหารความเสี่ยงด้านการดำเนินงานให้สอดคล้องกับนโยบายขององค์กร โดยได้มีการสื่อสารนโยบายไปยังหน่วยงานต่าง ๆ เพื่อให้ถือปฏิบัติอย่างเคร่งครัด พร้อมทั้งกำหนดขอบเขตการบริหารความเสี่ยงให้ครอบคลุมกิจกรรมหลัก 6 ด้าน ได้แก่:
     1. การพิจารณารับประกันภัย
     2. การออกแบบและพัฒนาผลิตภัณฑ์
     3. การกำหนดอัตราเบี้ยประกันภัย
     4. การบริหารจัดการการเรียกร้องค่าสินไหม
     5. การประกันภัยต่อ
     6. การลงทุนในธุรกิจอื่น ๆ
3. ความเสี่ยงด้านการรับประกันภัย
   หมายถึงความเสี่ยงที่เกิดจากความผันผวนของความถี่ ความรุนแรง และระยะเวลาของความเสียหายที่คลาดเคลื่อนจากสมมติฐานที่ใช้ในการกำหนดอัตราเบี้ยประกันภัย การคำนวณสำรองประกันภัย และการพิจารณารับประกันภัย ความเสี่ยงในลักษณะนี้อาจเกิดจากปัจจัยต่าง ๆ เช่น อัตราเบี้ยประกันภัย ความถี่ของภัยพิบัติที่กระจุกตัว ต้นทุนที่สูงกว่าสมมติฐานเดิม การจัดสรรสำรองเบี้ยประกันภัย การเรียกร้องค่าสินไหม การเปลี่ยนพฤติกรรมของผู้เอาประกันภัย/ผู้รับประกันภัย ตลอดจนการพัฒนาผลิตภัณฑ์ประกันภัยใหม่ ซึ่งล้วนแล้วแต่ส่งผลกระทบต่อจำนวนการเรียกร้องค่าสินไหมและกระแสเงินสดที่คาดว่าจะได้รับในอนาคต
4. ความเสี่ยงด้านการตลาดและการลงทุน
   หมายถึงความเสี่ยงที่เกิดจากความผันผวนของราคาสินทรัพย์เพื่อการลงทุน อัตราดอกเบี้ย อัตราแลกเปลี่ยน สกุลเงินต่างประเทศ ตลอดจนราคาของตราสารอนุพันธ์และสินค้าโภคภัณฑ์
5. ความเสี่ยงด้านเครดิต
   หมายถึงความเสี่ยงที่เกิดจากคู่สัญญาหรือคู่ค้าไม่สามารถชำระหนี้หรือปฏิบัติตามเงื่อนไขในสัญญาที่ทำไว้กับบริษัท หรือกรณีที่คู่สัญญาหรือคู่ค้าได้รับการปรับลดอันดับความน่าเชื่อถือทางเครดิต ซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อความสามารถในการดำเนินธุรกิจของบริษัท
6. ความเสี่ยงด้านสภาพคล่อง
   หมายถึงความเสี่ยงที่เกิดจากการที่บริษัทไม่สามารถชำระหนี้หรือภาระผูกพันที่ครบกำหนดได้ เนื่องจากไม่สามารถแปลงสินทรัพย์เป็นเงินสดได้ทันเวลาหรือไม่สามารถจัดหาแหล่งเงินทุนได้เพียงพอเพื่อรองรับความเสี่ยงทางธุรกิจที่อาจเกิดขึ้น
7. ความเสี่ยงจากการปฏิบัติตามกฎ ระเบียบ และกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินธุรกิจ
   หมายถึงความเสี่ยงที่เกิดจากการไม่ปฏิบัติตามกฎ ระเบียบ หรือข้อบังคับที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินธุรกิจของหน่วยงานที่มีหน้าที่กำกับดูแล รวมถึงกฎหมายอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง อันอาจส่งผลกระทบต่อความต่อเนื่องในการดำเนินงานและภาพลักษณ์ของบริษัท
8. ความเสี่ยงจากภัยพิบัติ
   หมายถึงความเสียหายร้ายแรงที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันและอาจก่อให้เกิดความสูญเสียในวงกว้าง เช่น แผ่นดินไหว น้ำท่วม หรือภัยธรรมชาติขนาดใหญ่ ซึ่งในปัจจุบันมีแนวโน้มเกิดขึ้นบ่อยครั้ง ภัยพิบัติเหล่านี้ถือเป็นปัจจัยสำคัญที่อาจส่งผลกระทบต่อการดำเนินธุรกิจของบริษัท แม้ว่าบริษัทจะให้ความคุ้มครองเฉพาะด้านประกันสุขภาพและอุบัติเหตุ แต่อาจต้องรับภาระการชดเชยจำนวนมากหากเกิดภัยพิบัติที่ส่งผลต่อผู้เอาประกันในวงกว้าง

การติดตาม ประเมินผล และการรายงาน

การติดตามและประเมินผลเป็นกระบวนการที่ดำเนินอย่างต่อเนื่องภายหลังจากที่บริษัทกำหนดแผนบริหารความเสี่ยงและมอบหมายผู้รับผิดชอบในการจัดการความเสี่ยง โดยมีเป้าหมายหลักดังต่อไปนี้:
• ประเมินความเหมาะสมและประสิทธิผลของวิธีการบริหารความเสี่ยง รวมถึงการติดตามผลการบริหารความเสี่ยงว่าเป็นไปตามวัตถุประสงค์หรือไม่
• ควบคุมและตรวจสอบระดับความเสี่ยงอย่างต่อเนื่อง

• พิจารณาว่ามาตรการควบคุมความเสี่ยงที่กำหนดไว้ มีการปรับปรุงหรือแก้ไขเพื่อให้สามารถลดความเป็นไปได้หรือผลกระทบจากความเสี่ยงได้อย่างมีประสิทธิภาพหรือไม่
• ระบุผู้รับผิดชอบในการประเมินผล และนำผลการประเมินไปรายงานต่อคณะกรรมการบริหารความเสี่ยง

ประโยชน์ของการบริหารความเสี่ยง

เพื่อป้องกันและลดความสูญเสียที่อาจเกิดขึ้นจากภัยพิบัติ ซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อความต่อเนื่องในการดำเนินธุรกิจ หรือทำให้การดำเนินงานต้องหยุดชะงักลง

นโยบายและการบริหารความเสี่ยงด้านการรับประกันภัย

บริษัทจะพิจารณาอย่างรอบคอบว่าระดับความเสี่ยงที่โอนถ่ายอยู่ในขอบเขตที่สามารถยอมรับได้ และไม่อิงตามคู่มืออัตราเบี้ยประกันภัยเพียงอย่างเดียว การติดตามและควบคุมการกระจายความเสี่ยงต้องอยู่ในระดับที่เหมาะสม ไม่ให้มีการกระจุกตัวของความเสี่ยงทั้งในเชิงภูมิศาสตร์หรือประเภทของความเสี่ยง สำหรับความเสี่ยงที่สูงเกินกว่าขีดความสามารถของบริษัทในการรองรับ บริษัทจะดำเนินการโอนความเสี่ยงไปยังผู้รับประกันภัยต่อผ่านสัญญาประกันภัยต่อ ในการคัดเลือกผู้รับประกันภัยต่อ บริษัทจะพิจารณาโดยให้ความสำคัญกับความมั่นคงทางการเงินเป็นลำดับแรก เพื่อให้สามารถบริหารสัดส่วนของความคุ้มครองต่อความเสี่ยงได้อย่างเหมาะสมทั้งในเชิงมูลค่าความรับประกันภัยและให้สอดคล้องกับวัตถุประสงค์และเป้าหมายของบริษัท

‍

การบริหารความเสี่ยงด้านการจัดการสินไหมและเงินสำรองประกันภัย

ในการกำหนดเงินสำรองประกันภัย บริษัทใช้วิธีการคำนวณตามหลักคณิตศาสตร์ประกันภัยที่ได้รับการยอมรับโดยทั่วไป และได้รับการตรวจสอบรับรองโดยนักคณิตศาสตร์ประกันภัยที่ได้รับอนุญาต การเปลี่ยนแปลงของเงินสำรองจะได้รับการติดตามและวิเคราะห์อย่างสม่ำเสมอ เพื่อประเมินปัจจัยที่อาจส่งผลกระทบต่อระดับเงินสำรองของบริษัท โดยมีเป้าหมายเพื่อให้มั่นใจว่าบริษัทมีเงินสำรองเพียงพอรองรับภาระผูกพันที่ต้องรับผิดชอบต่อผู้เอาประกันภัยในอนาคต ทั้งนี้ นักคณิตศาสตร์ประกันภัยจะเป็นผู้ประเมินความเหมาะสมและความเพียงพอของเงินสำรองดังกล่าว

การบริหารความเสี่ยงด้านการประกันภัยต่อ

สำหรับความเสี่ยงที่สูงเกินกว่าขีดความสามารถของบริษัทในการรับไว้โดยลำพัง บริษัทจะดำเนินการโอนความเสี่ยงดังกล่าวไปยังบริษัทผู้รับประกันภัยต่อ โดยใช้รูปแบบสัญญาประกันภัยต่อทั้งประเภทล่วงหน้าแบบรายปี และประเภทเฉพาะราย ทั้งนี้ การคัดเลือกบริษัทผู้รับประกันภัยต่อจะพิจารณาจากความมั่นคงทางการเงินเป็นลำดับแรก นอกจากนี้ บริษัทยังมีการบริหารพอร์ตประกันภัย (Insurance Portfolio Management) เพื่อควบคุมสัดส่วนของความคุ้มครองให้เหมาะสมกับผลการพิจารณารับประกันภัยโดยรวม และให้สอดคล้องกับวัตถุประสงค์และเป้าหมายขององค์กร

นอกจากนี้ บริษัทได้จัดทำกลยุทธ์การบริหารความเสี่ยงด้านการประกันภัยต่อในรูปแบบลายลักษณ์อักษร เพื่อให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์และข้อกำหนดของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย (คปภ.) ซึ่งกลยุทธ์ดังกล่าวเป็นส่วนหนึ่งของกรอบการบริหารจัดการความเสี่ยงโดยรวมของบริษัท และได้รับการอนุมัติจากคณะกรรมการบริหารความเสี่ยงและคณะกรรมการบริษัทตามลำดับ กลยุทธ์นี้ครอบคลุมกระบวนการคัดเลือกแผนประกันภัยต่อที่เหมาะสม การนำแผนไปปฏิบัติ การติดตามผล การทบทวน การควบคุม และการจัดทำเอกสารเกี่ยวกับการประกันภัยต่อ โดยพิจารณาจากระดับความเสี่ยงที่บริษัทสามารถยอมรับได้ ต้นทุนทางการเงิน สภาพคล่อง และแนวโน้มของตลาดประกันภัยต่อ ทั้งนี้ เพื่อให้แผนธุรกิจของบริษัทมีความเหมาะสมกับลักษณะ ขนาด และความซับซ้อนของกิจการอย่างสมดุล

‍

การบริหารสินทรัพย์และหนี้สิน (ALM)

การบริหารสินทรัพย์และหนี้สิน (ALM) คือกระบวนการบริหารจัดการสินทรัพย์และภาระหนี้สินในงบการเงินของบริษัท รวมถึงการรับภาระผลตอบแทนและความเสี่ยงให้อยู่ในระดับที่ยอมรับได้ ความเสี่ยงที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ ความเสี่ยงที่เกิดจากการบริหารสภาพคล่อง ความเสี่ยงด้านอัตราดอกเบี้ย และความเสี่ยงจากการกำหนดราคาที่คลาดเคลื่อน เช่น ความเสี่ยงจากการประมาณการภาระหนี้สินตามการเคลมที่ไม่ถูกต้อง ซึ่งอาจส่งผลให้บริษัทไม่สามารถชำระหนี้หรือภาระผูกพันได้ตามกำหนด หรือไม่สามารถแปลงสินทรัพย์ให้เป็นเงินสดได้ทันเวลา หรือจัดหาแหล่งเงินทุนได้แต่ต้นทุนทางการเงินสูงเกินไป ซึ่งจะส่งผลต่อรายได้ เงินทุน และความน่าเชื่อถือของบริษัท

กลยุทธ์การบริหารสินทรัพย์และหนี้สินมุ่งเน้นการรักษาสภาพคล่องทางการเงินให้เพียงพอครอบคลุมภาระผูกพันตามกรมธรรม์ประกันภัยและจำนวนกรมธรรม์ที่มีอยู่ โดยภาระผูกพันตามกรมธรรม์ถือเป็นองค์ประกอบสำคัญในการพิจารณาการลงทุนของบริษัท ทั้งในด้านระยะเวลาที่เหมาะสมในการลงทุนและการบริหารความเสี่ยงด้านอัตราดอกเบี้ย

หมายเหตุ
• ราคาทางบัญชี (Account Price): หมายถึงมูลค่าของสินทรัพย์และหนี้สินที่วัดตามมาตรฐานการรายงานทางการเงิน

• ราคาประเมิน (Appraisal Price): หมายถึงมูลค่าของสินทรัพย์และหนี้สินที่ประเมินตามประกาศของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย (คปภ.) ว่าด้วยหลักเกณฑ์การประเมินค่าสินทรัพย์และหนี้สินของบริษัทประกันวินาศภัย โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อกำกับความมั่นคงทางการเงินของบริษัทประกันภัย และเพื่อให้มั่นใจว่าบริษัทมีความสามารถในการจ่ายผลประโยชน์ให้แก่ผู้เอาประกันภัยอย่างครบถ้วน

มูลค่า วิธีการ และสมมติฐานในการประเมินภาระผูกพันจากสัญญาประกันภัย

ภาระผูกพันจากสัญญาประกันภัย ประกอบด้วย:
1. เงินสำรองเบี้ยประกันภัยที่ยังไม่ถือเป็นรายได้
บริษัทคำนวณเงินสำรองเบี้ยประกันภัยที่ยังไม่ถือเป็นรายได้ตามประกาศของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย (คปภ.) เรื่อง หลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขในการจัดสรรเงินสำรองเบี้ยประกันภัยที่ยังไม่ถือเป็นรายได้ เงินสำรองสำหรับค่าสินไหม และเงินสำรองอื่นของบริษัทประกันวินาศภัย โดยใช้วิธีการคำนวณแบบ 1/365

2. เงินสำรองสำหรับค่าสินไหมที่ยังไม่ได้ชำระและเกิดขึ้นแล้ว
   จะรับรู้เมื่อมีการแจ้งเคลมจากผู้เอาประกันภัย โดยประเมินมูลค่าจากผู้ประเมินอิสระหรือผู้ประเมินของบริษัทตามความเหมาะสมแต่ละกรณี นอกจากนี้ บริษัทได้ตั้งสำรองเพิ่มเติมสำหรับค่าสินไหมที่ยังไม่ถูกรายงาน (Incurred But Not Reported – IBNR) ซึ่งประเมินโดยนักคณิตศาสตร์ประกันภัยที่ได้รับอนุญาต
3. เงินสำรองความเสี่ยงที่ยังไม่หมดอายุ
   หมายถึงค่าประมาณการที่ดีที่สุดของค่าสินไหมที่คาดว่าจะเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่เหลืออยู่ของความคุ้มครองตามกรมธรรม์ประกันภัย โดยอ้างอิงจากการวิเคราะห์ข้อมูลความเสียหายในอดีตโดยนักคณิตศาสตร์ประกันภัย โดยเงินสำรองประเภทนี้จะรับรู้ในงบการเงินเมื่อมีจำนวนมากกว่าเงินสำรองเบี้ยประกันภัยที่ยังไม่ถือเป็นรายได้

บริษัทใช้วิธีการวิเคราะห์เชิงคณิตศาสตร์ 3 วิธีในการประเมิน ได้แก่

1. วิธีเชนแลดเดอร์ (Chain Ladder – CL): ใช้สำหรับข้อมูลค่าสินไหมที่เกิดขึ้นและข้อมูลค่าสินไหมที่แจ้งแล้ว
2. วิธีบอร์นฮูตเตอร์-เฟอร์กูสัน (Bornhuetter-Ferguson – BF): ใช้สำหรับข้อมูลค่าสินไหมที่เกิดขึ้นและแจ้งแล้ว
3. วิธีอัตราส่วนค่าสินไหมที่คาดหวัง (Expected Loss Ratio – ELR): ใช้ในการประมาณมูลค่าค่าสินไหมที่ดีที่สุด

หมายเหตุ

• มูลค่าทางบัญชี (Book Value): หมายถึงมูลค่าของสัญญาประกันภัยที่ประเมินตามมาตรฐานการบัญชี โดยมีวัตถุประสงค์หลักเพื่อให้นักลงทุนสามารถวิเคราะห์ฐานะการเงินและเข้าใจมูลค่าทางเศรษฐกิจของภาระผูกพันจากประกันภัยที่รับรู้ตามหลักการบัญชีที่ใช้อยู่ในประเทศไทย โดยมูลค่านี้ต้องได้รับการรับรองจากผู้สอบบัญชีที่ได้รับใบอนุญาต
• มูลค่าประเมิน (Appraisal Value): หมายถึงมูลค่าของภาระผูกพันจากสัญญาประกันภัยที่ประเมินตามประกาศของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย (คปภ.) ว่าด้วยการประเมินมูลค่าสินทรัพย์และหนี้สินของบริษัทประกันภัย โดยมีวัตถุประสงค์หลักเพื่อใช้ในการกำกับดูแลความมั่นคงทางการเงินของบริษัทประกันภัย

เพื่อให้บริษัทประกันภัยมีความสามารถในการจ่ายค่าสินไหมทดแทนให้แก่ผู้เอาประกันภัยได้อย่างครบถ้วน จะต้องมีการประเมินมูลค่าโดยนักคณิตศาสตร์ประกันภัยที่ได้รับใบอนุญาตและได้รับความเห็นชอบจากทะเบียนนักคณิตศาสตร์ สมมติฐานที่ใช้ในการประเมินจะต้องสอดคล้องกับประสบการณ์ที่เกิดขึ้นจริง หรือในกรณีที่บริษัทมีข้อมูลไม่เพียงพอ อาจใช้อัตราความสูญเสียเฉลี่ยของอุตสาหกรรมประกันภัย และปรับให้เหมาะสมกับลักษณะเฉพาะของพอร์ตกรมธรรม์ของบริษัท โดยการประเมินดังกล่าวจะรวมถึง “Provision of Adverse Deviation (PAD)” หรือส่วนเผื่อความผันแปรในทางลบ ตามข้อกำหนดของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย (คปภ.)

ข้อสังเกต

ในบางช่วงเวลาของการรายงานทางการเงิน มูลค่าของภาระผูกพันจากสัญญาประกันภัยอาจแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างมูลค่าทางบัญชีกับมูลค่าประเมิน ทั้งนี้ เนื่องจากวัตถุประสงค์และวิธีการประเมินที่แตกต่างกันตามที่ได้กล่าวไว้ข้างต้น ผู้ที่นำข้อมูลไปใช้ควรศึกษาและทำความเข้าใจวัตถุประสงค์ของแต่ละวิธีการประเมินมูลค่าของสัญญาประกันภัยโดยรอบด้าน ก่อนนำไปใช้ประกอบการตัดสินใจ

นโยบายการลงทุนและธุรกิจอื่น ๆ

นโยบายการลงทุนของบริษัทถูกกำหนดให้สอดคล้องกับนโยบายการบริหารความเสี่ยงโดยรวม การออกแบบผลิตภัณฑ์ การพิจารณารับประกันภัย สัญญาประกันภัย การบริหารสินทรัพย์และหนี้สิน ฐานะเงินทุน ระดับความเสี่ยงที่ยอมรับได้ ผลตอบแทนที่คาดหวัง รวมถึงความพร้อมของระบบและบุคลากรในการสนับสนุนการลงทุน ทั้งนี้ บริษัทดำเนินการตามข้อกำหนดของประกาศสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย (คปภ.) เรื่อง การประกอบธุรกิจอื่นของบริษัทประกันภัย พ.ศ. 2556

วัตถุประสงค์

วัตถุประสงค์ของนโยบายฉบับนี้คือ เพื่อสนับสนุนให้บริษัท แปซิฟิค ครอส ประกันสุขภาพ จำกัด (มหาชน) สามารถบริหารจัดการสินทรัพย์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยคณะกรรมการการลงทุนจะทำหน้าที่กำกับ ดูแล และประเมินผลการบริหารสินทรัพย์และการลงทุนของบริษัท โดยคำนึงถึงสภาพคล่องทางธุรกิจ เพื่อประโยชน์สูงสุดต่อพันธกิจและวัตถุประสงค์ของบริษัท ทั้งนี้ นโยบายดังกล่าวสอดคล้องกับกฎหมายและข้อกำหนดของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย (คปภ.)

สัดส่วนการลงทุนตามประเภทสินทรัพย์ (Product Limit)

บริษัทมีนโยบายการลงทุนที่จัดทำขึ้นในปี พ.ศ. 2560 โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ “ให้ความสำคัญกับความมั่นคงของเงินต้นและมูลค่าผลตอบแทนจากการลงทุน” ซึ่งได้กำหนดสัดส่วนของการลงทุนในแต่ละประเภทให้สอดคล้องกับสภาวะของตลาดทุนในช่วงเวลานั้น พร้อมทั้งพิจารณาความสอดคล้องของการลงทุนแต่ละประเภทกับนโยบายบริหารความเสี่ยง โดยจะต้องได้รับความเห็นชอบจากคณะกรรมการการลงทุน และนำเสนอต่อกรรมการผู้จัดการเพื่ออนุมัติก่อนดำเนินการในทุกครั้ง

กลยุทธ์และการจัดสรรเงินลงทุนของบริษัทจะต้องอิงกับสถานการณ์ปัจจุบันของบริษัท โดยให้ความสำคัญกับ "สภาพคล่อง" เป็นลำดับแรก รวมถึงข้อจำกัดในการลงทุน (Investment Limits) นักลงทุนจะต้องติดตามความเคลื่อนไหวทางเศรษฐกิจอย่างใกล้ชิด และวิเคราะห์ข้อมูลจากสถาบันการเงินและศูนย์วิจัยของบริษัทที่มีความน่าเชื่อถืออย่างสม่ำเสมอ นอกจากการวางแผนลงทุนแล้ว ความยืดหยุ่นของแผนการลงทุนจะถูกเสริมขึ้นเมื่อพบความผันผวนในตลาดเงินหรือตลาดทุน

คุณภาพของสินทรัพย์

1. เงินสดและรายการเทียบเท่าเงินสด:  หมายถึงเงินฝากกับสถาบันการเงินทั้งในประเทศและต่างประเทศที่จัดตั้งขึ้นตามกฎหมายของแต่ละประเทศ การฝากเงินกับสถาบันการเงินในต่างประเทศจะกระทำเพื่อวัตถุประสงค์เฉพาะตามการใช้จ่ายในประเทศนั้น ๆ
2. เงินฝากประจำ:  องค์กรสามารถฝากเงินกับธนาคารของรัฐหรือเอกชน ซึ่งมีการรับประกันเงินต้น โดยอัตราดอกเบี้ยจะพิจารณาจากอัตราตลาดในปัจจุบัน รวมถึงอัตราแลกเปลี่ยน ทั้งนี้ ระยะเวลาการฝากประจำควรอยู่ระหว่าง 3 เดือน ถึงไม่เกิน 60 เดือน
3. ตราสารหนี้ – คุณภาพของตราสารหนี้ เช่น หุ้นกู้หรือพันธบัตร จะได้รับการคัดเลือกโดยพิจารณาจากอันดับความน่าเชื่อถือ (Credit Rating) ซึ่งต้องมีอันดับอย่างน้อย “A-1” โดยบริษัทจัดอันดับที่มีความน่าเชื่อถือทั้งในประเทศและต่างประเทศ เพื่อให้มั่นใจได้ว่าผู้ออกตราสารมีความสามารถในการดำเนินธุรกิจอย่างเหมาะสม ทั้งนี้ อายุของพันธบัตรหรือหุ้นกู้ที่ลงทุนควรอยู่ในช่วง 3–5 ปี
4. กองทุนรวม – กองทุนรวมต้องมีนโยบายลงทุนในตราสารหนี้หรือหลักทรัพย์ที่มีคุณภาพสูง เพื่อให้ผลตอบแทนอยู่ในระดับที่เหมาะสมกับความเสี่ยง ตัวอย่างเช่น ตั๋วเงินคลัง พันธบัตรรัฐบาล พันธบัตรธนาคารแห่งประเทศไทย พันธบัตรรัฐวิสาหกิจ ตราสารหนี้ที่ออกโดยนิติบุคคลภายใต้กฎหมายเฉพาะ ตราสารหนี้ที่ออกโดยรัฐวิสาหกิจ ธนาคารพาณิชย์ในประเทศ หรือต่างประเทศ หรือบริษัทเอกชนที่มีอันดับความน่าเชื่อถือดีและสามารถลงทุนได้

การประเมินมูลค่าสินทรัพย์

บริษัทได้ลงทุนในสินทรัพย์ประเภทต่าง ๆ ได้แก่ เงินสด เงินฝากกับสถาบันการเงิน ตราสารรับฝาก และใบรับฝากเงินที่สามารถโอนได้ (Negotiable Certificate of Deposit) โดยมีแนวทางการประเมินมูลค่าสินทรัพย์แต่ละประเภทดังนี้:
1. เงินสด: ประเมินมูลค่าตามจำนวนเงินที่มีอยู่จริง

2. เงินฝาก: เงินฝากกับสถาบันการเงินและใบรับฝากเงินจะประเมินมูลค่าตามจำนวนเงินฝาก หรือมูลค่าตามต้นทุนของใบรับฝากเงิน

หมายเหตุ
มูลค่าทางบัญชี (Book Value): หมายถึงมูลค่าสินทรัพย์และหนี้สินที่ประเมินตามมาตรฐานการรายงานทางการเงิน

มูลค่าประเมิน (Appraisal): หมายถึงมูลค่าสินทรัพย์และหนี้สินที่ประเมินตามประกาศของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย (คปภ.) ว่าด้วยหลักเกณฑ์การประเมินมูลค่าสินทรัพย์และหนี้สินของบริษัทประกันภัย เพื่อวัตถุประสงค์ในการกำกับดูแลความมั่นคงทางการเงิน และเพื่อให้มั่นใจว่าบริษัทมีความสามารถในการชำระค่าสินไหมทดแทนให้แก่ผู้เอาประกันภัยได้อย่างครบถ้วน

การควบคุมภายใน

วัตถุประสงค์

บริษัทอยู่ภายใต้ความเปลี่ยนแปลงของสภาวะเศรษฐกิจและการดำเนินธุรกิจ ซึ่งอาจส่งผลกระทบในทางลบต่อภาพรวมของระดับความเสี่ยงของบริษัท โดยการเปลี่ยนแปลงอาจเกิดขึ้นได้จากทั้งปัจจัยภายในและภายนอก เช่น สภาพเศรษฐกิจและภาวะอุตสาหกรรม กฎหมาย ระเบียบข้อบังคับ รวมถึงการเปลี่ยนแปลงในการดำเนินงานของบริษัทเอง

ดังนั้น บริษัทจึงจำเป็นต้องกำหนดนโยบาย แนวทางการปฏิบัติ และการควบคุมที่เหมาะสม เพื่อบริหารจัดการความเสี่ยงที่สำคัญซึ่งเกี่ยวข้องกับการดำเนินธุรกิจของบริษัท การจัดให้มีระบบควบคุมภายในที่มีประสิทธิภาพ ภายใต้สภาพแวดล้อมการควบคุมที่เข้มแข็ง ถือเป็นองค์ประกอบสำคัญของการกำกับดูแลกิจการที่ดี

หนึ่งในพันธกิจของบริษัทที่มีต่อผู้ถือหุ้น ผู้เอาประกันภัย เจ้าหนี้ และหน่วยงานกำกับดูแล คือการสร้างความเชื่อมั่นให้แก่ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องเหล่านี้ โดยบริษัทมีระบบควบคุมภายในที่ดี และมีการบริหารจัดการความเสี่ยงสำคัญด้วยความระมัดระวังและรอบคอบ

คำนิยาม

การควบคุมภายใน หมายถึง นโยบายและกระบวนการที่ออกแบบและนำมาใช้เพื่อสร้างความมั่นใจว่าบริษัทจะสามารถบรรลุวัตถุประสงค์ต่อไปนี้ได้:

• การดำเนินงานมีประสิทธิภาพและประสิทธิผล

• รายงานทางการเงินมีความน่าเชื่อถือ

• การปฏิบัติตามกฎระเบียบและนโยบายต่าง ๆ

โครงสร้างการควบคุมและกระบวนการดำเนินงาน

บริษัทได้กำหนดโครงสร้างการบริหารจัดการของแต่ละหน่วยงานไว้อย่างชัดเจน มีการแบ่งส่วนย่อยและกระจายอำนาจการบริหารในแต่ละลำดับขั้นอย่างเหมาะสม ทั้งนี้ ได้มีการพิจารณาด้านการบริหารจัดการและการบริหารความเสี่ยงอย่างรอบคอบและเหมาะสมกับบริบทขององค์กร

การดำเนินธุรกิจของบริษัท

การดำเนินธุรกิจของบริษัทแบ่งออกเป็น 2 ส่วนหลัก ได้แก่:

1. การรับประกันภัย (Underwriting)

ธุรกิจหลักของบริษัทคือการประกันอุบัติเหตุส่วนบุคคลและการประกันสุขภาพ

• การประกันภัยโดยตรง – ผ่านตัวแทน นายหน้า นิติบุคคลนายหน้า และการเสนอขายโดยตรงแก่ผู้เอาประกันภัย

• การรับประกันภัยต่อจากบริษัทประกันภัยอื่น

2. การลงทุน (Investment)

บริษัทสามารถนำเงินสดไปลงทุนหรือแสวงหาผลตอบแทนเพื่อเป็นอีกช่องทางหนึ่งในการสร้างรายได้ โดยการลงทุนต้องสอดคล้องกับระดับความเสี่ยงที่ยอมรับได้ และพิจารณาสภาพคล่องของพอร์ตการลงทุนเพื่อให้มีเงินสดใช้ในอนาคตอย่างเพียงพอ ทั้งนี้ บริษัทจะต้องปฏิบัติตามประเภท สัดส่วน และเงื่อนไขที่กฎหมายกำหนด ภายใต้ประกาศของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย (คปภ.) เรื่อง การประกอบธุรกิจอื่นของบริษัทประกันภัย พ.ศ. 2556 ซึ่งครอบคลุมถึงการให้กู้ยืม การลงทุนในหลักทรัพย์ ตั๋วแลกเงิน พันธบัตร หุ้นสามัญ หุ้นกู้ ตลอดจนเงินฝากกับธนาคาร

‍

ผลิตภัณฑ์/บริการ และกลุ่มลูกค้า

ธุรกิจหลักของบริษัท ได้แก่ การประกันอุบัติเหตุ ประกันสุขภาพ และประกันการเดินทาง ซึ่งนำเสนอผ่านช่องทางต่าง ๆ เช่น ตัวแทน นายหน้า และนิติบุคคลนายหน้า แหล่งที่มาของธุรกิจสามารถจำแนกได้เป็น:

1. การประกันภัยโดยตรง (Direct Insurance)

2. การรับประกันภัยต่อจากบริษัทประกันภัยอื่น (Reinsurance) เพื่อหลีกเลี่ยงการสะสมความเสี่ยง

ผลิตภัณฑ์ประกันภัย

บริษัทให้บริการด้านประกันภัยอุบัติเหตุและสุขภาพ ดังต่อไปนี้:

ผลิตภัณฑ์หลักของบริษัทมุ่งเน้นที่ประกันสุขภาพ สุขภาพกลุ่ม ประกันอุบัติเหตุส่วนบุคคล และประกันการเดินทาง โดยในการนำเสนอผลิตภัณฑ์ บริษัทจะคำนึงถึงผลประโยชน์สูงสุดที่ผู้เอาประกันภัยจะได้รับ ควบคู่กับความสามารถในการดำเนินธุรกิจและสร้างผลกำไรอย่างเหมาะสม

‍

ระบบการเคลมสำหรับผู้ป่วยใน

บริการการเคลมประกันภัย

ขั้นตอน ระยะเวลา เอกสารประกอบ และกระบวนการในการขอรับค่าสินไหมทดแทนจากการประกันภัย

(Link to) >> https://www.pacificcrosshealth.com/make-a-claim/

ระบบการเคลมสำหรับผู้ป่วยนอก

กระบวนการชำระเงิน

ช่องทางการติดต่อบริษัทและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องในกรณีข้อพิพาทหรือร้องเรียน

(Link to) >> https://www.pacificcrosshealth.com/make-a-claim/#ClaimDisputes

กลุ่มลูกค้า

บริษัทจำหน่ายประกันสุขภาพและประกันอุบัติเหตุให้แก่ลูกค้ารายบุคคล รวมถึงชาวต่างชาติที่พำนักอาศัยในประเทศไทย โดยมีการนำเสนอความคุ้มครองที่หลากหลาย และมีเพดานความคุ้มครองสูงอย่างเหมาะสม นอกจากนี้ บริษัทยังมีแผนประกันกลุ่มสำหรับองค์กร ซึ่งสวัสดิการพนักงานถือเป็นองค์ประกอบสำคัญของธุรกิจในการดึงดูดและรักษาพนักงานที่มีคุณภาพให้ทำงานกับบริษัทอย่างต่อเนื่อง

ตารางแสดงสัดส่วนเบี้ยประกันภัยจำแนกตามประเภทประกันภัย ประจำปี 2017

‍

ข้อตกลงระดับการให้บริการมาตรฐาน(SLA)

Pacific Cross Health Insurance Public Company Limited